Pogrzeb katolicki


Zgłoszenia pogrzebu należy dokonać w kancelarii parafii po wcześniejszym uzgodnieniu terminu i godziny pogrzebu z administracją cmentarza.

Dokumenty potrzebne do Pogrzebu Katolickiego:

  1. Akt Zgonu z USC.
  2. Zaświadczenie o przyjęciu Sakramentu Chorych (Spowiedzi, Komunii Św.) wydane przez duszpasterza lub kapelana szpitala.
  3. W przypadku zmarłych, którzy mieszkali poza naszą parafią, konieczna jest pisemna zgoda na pogrzeb z parafii ostatniego miejsca zamieszkania osoby zmarłej.

Przed Mszą Św. pogrzebową jest możliwość skorzystania z Sakramentu Pokuty (spowiedź). Należy poinformować i zachęcić do tego rodzinę.

Pamięć o zmarłych
Odpusty

Odpust jest darowaniem wobec Boga kary doczesnej za grzechy zgładzone już co do winy. Wierny otrzymuje go – po spełnieniu określonych warunków – za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienia ze skarbca
zasług Chrystusa i świętych.
Odpusty opierają się na dwóch prawdach teologicznych: świętych obcowaniu i skarbcu zasług Chrystusa. Prawda o świętych obcowaniu oznacza wspólnotę wiernych tworzących jeden Kościół, czyli jedno Mistyczne Ciało, którego Głową jest Jezus Chrystus.
Członkami tego organizmu są zarówno święci, którzy już osiągnęli swój cel i cieszą się oglądaniem Boga, stanowiąc Kościół chwalebny, jak również ci, którzy w czyśćcu jeszcze dopełniają kary za swoje grzechy odpuszczone co do winy, tworząc Kościół cierpiący. My zaś, idący przez tę ziemię po chrzcie stanowimy wspólnotę Kościoła pielgrzymującego.
Będąc w drodze możemy doświadczać pomocy świętych (orędują za nami) ale także jesteśmy zobowiązani do pomocy naszym braciom, którzy nas poprzedzili i cierpią w czyśćcu. Stąd nasza modlitwa za Zmarłych staje się wyrazem naszej świadomości wiary, naszej miłości wobec Zmarłych i odpowiedzialności za ich los w wieczności.

Nauka o skarbcu Kościoła ma swoje źródło w tajemnicy odkupieńczej ofiary Chrystusa wysłużonej na krzyżu. Do powiększenia tego skarbca przyczyniają się także zasługi Najświętszej Bogarodzicy i wszystkich wybranych – świętych. Ich modlitwy i dobre czyny wypełniają ów skarbiec Kościoła powierzony przez Boga św. Piotrowi i jego następcom, aby z niego czerpali i rozdawali wiernym dla ich zbawienia.

Warunki szczegółowe dla uzyskania odpustu:

  1. Spowiedź sakramentalna
  2. Komunia eucharystyczna
  3. Modlitwa w intencjach Ojca Świętego
  4. Wykluczenie wszelkiego przywiązania do grzechu, nawet powszedniego

W dniach od 1 do 8 listopada włącznie codziennie można zyskać odpust zupełny za pobożne nawiedzenie cmentarza i odmówienie modlitwy za zmarłych. Odpust ten wolno ofiarować jedynie za zmarłych.
W dniu 2 listopada wierni mogą uzyskać (jeden raz) odpust zupełny, który można ofiarować tylko za dusze w czyśćcu cierpiące. w tym celu należy nawiedzić pobożnie kościół lub kaplicę publiczną i odmówić tam Modlitwę Pańską i Wyznanie Wiary.

Odpusty dla zmarłych
Odpust zupełny miłosierny

Msza święta w miesiąc po pogrzebie

W tradycji religijnej od wieków ukształtował się zwyczaj gromadzenia się rodziny Zmarłego w trzydziesty dzień po śmierci/pogrzebie, w pierwszą rocznicę śmierci, a także w kolejne rocznice. Okazją do tego spotkania jest msza święta w intencji tej osoby, zamawiana przez rodzinę.

W naszej parafii jest zwyczaj, odprawiania mszy świętej w trzydziestydzień po śmierci/pogrzebie za osobę Zmarłą, której pogrzeb odbył się w naszej świątyni. Termin tej mszy jest ogłaszany podczas pogrzebu. Stypendium mszalne pochodzi z części ofiar zebranych podczas mszy
pogrzebowej na tacę.

Modlitwa wypominkowa


W tradycji religijnej modlitwa za Zmarłych ma swoją długą tradycję. Jest ona formą modlitwy wstawienniczej.
Zwyczaj tej modlitwy, przywołującej konkretnych ludzi z imienia pochodzi z praktyki zakonnej. Wspólnota ta modliła się często za braci nieobecnych, także za Zmarłych.
Przy okazji prośby o modlitwę istnieje zwyczaj składania ofiary pieniężnej.

Sens wypominek

Światło i kwiaty na grobie

Świadomość wiary w życie wieczne powoduje, że człowiek nawiedza groby swoich bliskich, stara się o nie dbać. Jest to wyraz naszego szacunku wobec Zmarłych ale też winna nam towarzyszyć świadomość modlitwy przy grobach. Wyrazem naszej modlitwy jest zapalone światło i żywe kwiaty umieszczane na grobach. Są one jedynie znakiem naszej modlitwy
i pamięci.
Nie od ilości zapalonych świateł i przepychu kwiatów na grobach zależeć będzie wieczne szczęście naszych Zmarłych. Pamiętajmy, szczególnie w dniach listopadowych, że najważniejsza jest nasza pamięć modlitewna, ofiarowane odpusty za Zmarłych i uczestnictwo we mszy  świętej w intencji Zmarłych. Wszystko inne jest tylko zewnętrznym znakiem modlitwy (m.in. nawiedzanie grobów, znicze, kwiaty) objawiającej naszą świadomość religijną i postawę wiary dojrzałej.

Msza święta gregoriańska

Msza gregoriańska to trzydzieści mszy odprawianych w intencji jednej osoby zmarłej, w ciągu trzydziestu kolejnych dni.
Msze gregoriańskie wywodzą swoją nazwę od imienia papieża Grzegorza Wielkiego. Są związane z wydarzeniem, które miało miejsce z jego inspiracji. Grzegorz przed swoim wyborem na papieża był przełożonym założonego przez siebie w 575 roku klasztoru na wzgórzu Celio w Rzymie.
Po śmierci jednego z mnichów imieniem Justus, w jego celi znaleziono trzy złote monety, których posiadanie sprzeciwiało się regule życia zakonnego, przewidującej wspólne korzystanie z dóbr materialnych.
Grzegorz, aby pomóc zmarłemu oczyścić się po śmierci z powyższego grzechu, polecił odprawienie za niego trzydziestu Mszy św. – każdego dnia jednej.
Po trzydziestu dniach zmarły Justus ukazał się w nocy jednemu z braci, Kopiozjuszowi, mówiąc, że został uwolniony od wszelkiejkary. Kopiozjusz nic nie wiedział o odprawianych Mszach św. i gdy później ujawnił treść swojego widzenia, pozostali współbracia doszli do wniosku, że nastąpiło ono w trzydziestym dniu, kiedy odprawiano Msze św.za Justusa. Uznano to za znak, że Msze św. odniosły oczekiwany skutek (IV Księga Dialogów).

Pod wpływem autorytetu Grzegorza – także jako biskupa Rzymu – zwyczaj odprawiania trzydziestu Mszy św. za osobę zmarłą zyskiwał swoje miejsce w praktyce religijnej Wiecznego Miasta. w Europie rozprzestrzeniał się stopniowo, począwszy od VIII wieku, najpierw
w klasztorach, potem także w innych kościołach.

Istnieją także szczegółowe regulacje kościelne dotyczące Mszy gregoriańskich. Określają one liczbę Mszy św. na trzydzieści odprawianych w trybie ciągłym.
Ponadto określa się jednoznacznie, że Msze gregoriańskie mogą być odprawiane za jednego tylko zmarłego, nigdy zaś zbiorowo za kilku zmarłych.
Ważna jest ciągłość dni; same natomiast Msze św. mogą być sprawowane przez wielu księży i w wielu miejscach.


Siła Mszy Św. Gregoriańskich
REGULAMIN CMENTARZY
(Buków, Domanice, Pożarzysko)

1. Właścicielem i administratorem cmentarza jest: Parafia Rzymskokatolicka p.w. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Bukowie, ul. Lipowa 16, 58-130 Buków.

2. Osoby przebywające na terenie cmentarza zobowiązane są do zachowania powagi, ciszy, porządku i czystości.

3. Pielęgnowanie grobów i ich najbliższego otoczenia należy do osób opiekujących się grobami.

4. Na terenie cmentarza zabrania się:
- wprowadzania psów
- palenia papierosów i picia alkoholu
- wjeżdżania samochodami
- sadzenia oraz usuwania drzew i krzewów bez pozwolenia
- wszelkich czynności naruszających powagę tego miejsca.

5. Wszystkie czynności prowadzone na cmentarzu:
- pogrzeby
- ekshumacje
- kopanie grobów
- budowanie grobowców
- stawianie pomników
wymagają pozwolenia administratora cmentarza.

6. Wykonujący usługę pogrzebową lub kamieniarską pozostawia po sobie pełen porządek wokół grobu (zabiera ze sobą ziemię i gruz).

7. Miejsce pochówku wyznacza administrator cmentarza.

8. Pochówek na cmentarzu może się odbyć po uzyskaniu zgody administratora cmentarza i po dostarczeniu odpowiednich dokumentów.

9. Ekshumacje odbywają się w okresie od 16 X do15 IV i wymagają:
- pisemnej zgody Powiatowego Inspektora Sanitarnego
- zgody administratora cmentarza.

10. Grób ziemny nie może być użyty do ponownego pochowania zmarłego przed upływem 20 lat od daty pogrzebu.

11. Cmentarz jest ubezpieczony przez parafię w zakresie OC. Nie dotyczy to ubezpieczenia nagrobków i grobowców, które od dewastacji lub kradzieży można ubezpieczyć we własnym zakresie.

12. W celu postawienia nagrobku opiekun grobu zobowiązany jest powiadomić o tym zamiarze zarządcę cmentarza.

13. Wszystkie pozostałe sprawy rozstrzyga administrator cmentarza.

Dziękujemy za przestrzeganie regulaminu.